حکم قطع انگشتان دست سه متهم در زندان ارومیه اجرا شد

 

خبرگزاری هرانا – بامداد امروز پنجشنبه ۹ مردادماه، حکم قطع انگشتان دست راست سه زندانی متهم به سرقت در زندان ارومیه به اجرا درآمد. هادی رستمی، مهدی شرفیان و مهدی شاهیوند پس از اجرای حکم به بیمارستان منتقل شدند و ساعاتی پیش به زندان بازگردانده شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حکم قطع انگشتان دست راست سه زندانی به اجرا درآمد.

بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، شامگاه گذشته درگیری در زندان ارومیه شکل گرفت. سپس زندانبانان هادی رستمی، مهدی شرفیان و مهدی شاهیوند را به سلول انفرادی منتقل کردند. نهایتا حوالی ساعت ۱ بامداد امروز پنجشنبه ۹ مردادماه، حکم قطع انگشتان دست این افراد در این زندان اجرا شد.

یک منبع مطلع از وضعیت این زندانیان که به دلایل امنیتی نخواست نامش فاش شود، به هرانا گفت: “آقایان رستمی، شرفیان و شاهیوند، پس از اجرای حکم به بیمارستان منتقل شدند. در نهایت ساعاتی پیش به زندان بازگردانده شدند.”

هادی رستمی، مهدی شرفیان و مهدی شاهیوند در سال ۱۳۹۴ توسط ماموران پلیس آگاهی در ارومیه بازداشت شدند. این سه نفر در یک پرونده مشترک در ارتباط با اتهام سرقت تحت پیگرد قرار گرفتند.

این افراد در تاریخ ۲۸ آبان ۱۳۹۸ توسط شعبه کیفری یک ویژه اطفال و نوجوانان به مجازات قطع چهار انگشت دست راست از انتها، به‌نحوی که انگشت شست و کف دست باقی بماند، و همچنین رد عین اموال مسروقه محکوم شدند. این حکم در ادامه، مورخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ توسط شعبه ۱۳ دیوان عالی کشور مورد تایید قرار گرفت.

هادی رستمی متولد ۱۳۶۵ در ایلام، مهدی شرفیان متولد ۱۳۶۳ صادره از خرم‌آباد، و مهدی شاهیوند متولد ۱۳۷۵ است.

لازم به اشاره است حکم قطع دست از جمله مواردی است که نافی اصل کرامت انسانی است. کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی صراحتا استفاده از مجازات‌های غیر‌انسانی و موهن را منع کرده است اما ایران بدون توجه به اعتراضات داخلی و بین المللی کماکان به اجرای چنین مجازاتهایی ادامه می دهد.

مرز بانه؛ زخمی شدن یک کولبر با شلیک مستقیم نیروهای هنگ‌مرزی

 

یک کولبر اهل سقز به‌نام بهرام(نام خانوادگی نامشخص)، در نتیجه تیراندازی مستقیم نیروهای هنگ‌مرزی جمهوری اسلامی ایران در نوار مرزی بانه به شدت زخمی شد.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، شامگاە سەشنبە ٧ مرداد ١٤٠٤(٢٩ جولای ٢٠٢٥)، بهرام (نام خانوادگی نامشخص)، ٣٥ سالە، پدر دو فرزند، اهل روستای “میک” از توابع سقز و ساکن ترخان آباد بانە، بر اثر تیراندازی مستقیم نیروهای هنگ‌مرزی در مرز “اشترآباد” از توابع بخش ننور بانه بشدت مجروح شد.

بە گفتە منابع مطلع، نیروهای هنگ‌مرزی در حالی به این کولبرشلیک کرده‌اند که در راه رفتن به کولبری بوده و هیچ باری همراه نداشته‌اند.

قابل ذکر است کە، این کولبر زخمی ابتدا جهت مداوای پزشکی بە بیمارستان صلاح الدین ایوبی بانە، منتقل، اما بە دلیل شدت جراحات واردە بە یکی از بیمارستان های سقز اعزام گردیدە است.

روز جهانی هپاتیت

 

 روز جهانی هپاتیت هر سال در تاریخ ۲۸ ژوئیه (برابر با ۶ مرداد) برگزار می‌شود. این روز از سوی سازمان بهداشت جهانی (WHO) به منظور افزایش آگاهی درباره بیماری‌های ویروسی هپاتیت A، B، C، D و E نام‌گذاری شده است. هدف آن، جلب توجه کشورها به اهمیت پیشگیری، تشخیص زودهنگام، درمان مؤثر و حذف تبعیض نسبت به بیماران مبتلا به هپاتیت است.در ایران، وضعیت هپاتیت با وجود تلاش‌های وزارت بهداشت همچنان با چالش‌هایی جدی روبروست. گزارش‌ها نشان می‌دهد که گرچه ایران قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ هپاتیت B و C را حذف کند، اما این هدف با موانعی مانند کمبود آگاهی عمومی، ضعف در سیستم غربالگری، هزینه بالای درمان برای برخی اقشار، نبود برنامه آموزشی فراگیر، و انگ اجتماعی نسبت به بیماران با دشواری مواجه شده است. در مناطق محروم کشور، دسترسی به امکانات درمانی و آزمایشگاهی محدود است و بسیاری از مبتلایان حتی از بیماری خود آگاه نیستند. این در حالی است که انتقال ویروس از طریق سرنگ‌های آلوده، روابط پرخطر و استفاده از تجهیزات پزشکی غیراستریل‌شده، همچنان ادامه دارد.قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به روشنی به حق بر سلامت اشاره دارد. اصل سوم دولت را موظف به گسترش بهداشت عمومی و رفع تبعیضات ناروا می‌داند. اصل بیست‌ونهم برخورداری از تأمین اجتماعی و خدمات درمانی را حق همه شهروندان معرفی کرده و اصل چهل‌وسوم نیز بر تأمین نیازهای اساسی از جمله بهداشت برای همگان تأکید دارد. بنابراین، وظیفه حاکمیت در تضمین سلامت مردم، قانونی، اخلاقی و اجتناب‌ناپذیر است.در سطح بین‌المللی نیز اسناد حقوق بشری از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر (ماده ۲۵) و میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ماده ۱۲)، حق بر سلامت را به رسمیت شناخته‌اند. این اسناد کشورها را ملزم می‌سازند تا اقدامات مؤثر در جهت پیشگیری، درمان و کنترل بیماری‌های مسری مانند هپاتیت انجام دهند.با این حال، در ایران مواردی مشاهده می‌شود که با این تعهدات مغایرت دارد. یکی از مهم‌ترین آن‌ها دسترسی نابرابر به خدمات درمانی است. در بسیاری از مناطق دورافتاده، مردم از خدمات تشخیصی و درمانی مناسب محروم‌اند. همچنین، به دلیل هزینه‌های سنگین داروهای نوین ضدویروسی (به‌ویژه برای هپاتیت C)، برخی بیماران از ادامه درمان بازمی‌مانند. از سوی دیگر، انگ اجتماعی نسبت به مبتلایان، آن‌ها را از مشارکت کامل در جامعه بازمی‌دارد؛ به‌گونه‌ای که برخی حتی از ترس طرد شدن، بیماری خود را پنهان می‌کنند. این موارد با اصول برابری، کرامت انسانی و عدالت اجتماعی در تضاد است.برای اصلاح وضعیت، پیشنهاد می‌شود: توسعه غربالگری رایگان در سطح ملی، افزایش بودجه بهداشت عمومی، ارائه داروها و درمان رایگان یا با تخفیف برای اقشار آسیب‌پذیر، آموزش عمومی درباره راه‌های پیشگیری و مقابله با انگ اجتماعی، و نظارت بر مراکز پزشکی برای رعایت کامل اصول بهداشتی.جمع‌بندی آنکه، هپاتیت یک بیماری قابل پیشگیری و درمان است. نادیده گرفتن آن به معنای نقض صریح حقوق اساسی شهروندان است؛ چه بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و چه طبق اسناد بین‌المللی حقوق بشر. دولت‌ها باید با رویکردی مبتنی بر عدالت، سلامت را برای همه تضمین کنند؛ نه تنها به عنوان وظیفه‌ای اجرایی، بلکه به عنوان تعهدی انسانی و حقوقی.

خشونت آنلاین همبستگی و مبارزاتمان را هدف قرار گرفته است

 در عصر دیجیتال، جایی که صداهای خاموش می‌توانند در شبکه‌های اجتماعی شنیده شوند و جنبش‌ها با یک توییت یا استوری جان می‌گیرند، فضای آنلاین به میدان جدیدی برای مبارزه و همبستگی تبدیل شده است. اما در کنار این ظرفیت بی‌نظیر، تهدیدی روزافزون نیز رشد کرده: خشونت آنلاین. خشونتی که بی‌صدا نیست، بلکه دقیقاً با هدف ساکت کردن صداها، نابود کردن اتحادها، و تضعیف مبارزات عدالت‌طلبانه عمل می‌کند.خشونت آنلاین تنها به توهین و فحاشی در نظرات محدود نمی‌شود. این پدیده طیف وسیعی از اقدامات آزاردهنده، تهدیدآمیز و سرکوبگر را شامل می‌شود: حملات هماهنگ به فعالان و زنان در فضای مجازی. انتشار اطلاعات شخصی (doxing).شایعه‌پراکنی و تخریب شخصیت.نفوذ به گروه‌ها، صفحــات یا پلتفرم‌ها برای برهم زدن سازمان‌دهی‌ها.استفاده از ترول‌ها و ربات‌ها برای ایجاد تفرقه و دلسردی.هدف همه این اقدامات یک چیز است: شکستن اتحاد، ساکت کردن صداهای جسور، و بی‌اثر کردن تلاش‌های جمعی برای تغییر.در کشوری مانند ایران، که رسانه‌های رسمی تحت کنترل شدید هستند، فضای مجازی برای بسیاری از کنشگران، زنان، اقلیت‌ها و معترضان به تنها بستر ابراز وجود و سازماندهی تبدیل شده است. همین مسئله باعث می‌شود حکومت‌ها، گروه‌های فشار، و نیروهای سایبری به‌شدت نگران قدرت همبستگی آنلاین باشند.حملات سایبری به صفحات فعالان حقوق زنان، کمپین‌های ضدخشونت، یا تجمعات مجازی مخالف سرکوب – همه نشان از درکی عمیق از این واقعیت دارد: آن‌ها می‌دانند اتحاد دیجیتال می‌تواند تهدیدی واقعی باشد.خشونت آنلاین اغلب جنسیت‌زده، قومیت‌زده، و ایدئولوژیک است. در ایران و کشورهای مشابه، زنان فعال در زمینه حقوق بشر و فمینیسم، اولین هدف خشونت‌های دیجیتال هستند. پیام‌های تهدیدآمیز، توهین‌های جنسی، ساختن روایت‌های کاذب درباره زندگی شخصی آن‌ها، و حملات ساختارمند به صفحات و پست‌هایشان، ابزارهایی برای خاموش‌کردن آن‌هاست.همین‌طور، اقلیت‌های جنسی، قومی و مذهبی که از فضای مجازی برای بیان صدای خود استفاده می‌کنند، بیشتر از دیگران در معرض حملات هماهنگ و تهدید قرار می‌گیرندیکی از خطرناک‌ترین ابعاد خشونت آنلاین، تأثیر روانی و جمعی آن بر شبکه‌های همبستگی است. این خشونت‌ها نه تنها افراد را خسته، مضطرب یا منزوی می‌کنند، بلکه شک و تردید را میان اعضای یک گروه تزریق می‌کنند. با ایجاد حس ناامنی، ترس، و اختلاف، مبارزات جمعی تضعیف می‌شود.گاهی، حتی خود فعالان به دلیل ترس از حمله یا بدنامی، از ادامه فعالیت منصرف می‌شوند یا از گروه‌های مشترک فاصله می‌گیرند. این همان چیزی است که خشونت آنلاین می‌خواهد: پراکندگی، انزوا، و سکوت.مقابله با خشونت آنلاین تنها به ابزارهای فنی خلاصه نمی‌شود. این مقاومت، فرهنگی و سیاسی نیز هست. برخی راهکارهای ضروری عبارتند از: آموزش سواد رسانه‌ای و امنیت دیجیتال برای فعالان. ایجاد شبکه‌های حمایتی آنلاین برای پاسخ جمعی به خشونت‌ها. شناسایی و مستندسازی حملات دیجیتال برای پیگیری حقوقی یا رسانه‌ای. ساخت فضاهایی امن برای به اشتراک‌گذاری تجربیات آسیب‌دیدگان از خشونت دیجیتال.پاسخ گروهی و عمومی به کمپین‌های خشونت‌آمیز، به‌جای سکوت انفرادی .با وجود همه این خشونت‌ها، تاریخ معاصر ایران – از جنبش سبز تا اعتراضات زن‌زندگی‌آزادی – نشان داده است که فضای مجازی همچنان ابزار قدرتمندی برای اتحاد، افشاگری و امیدسازی است. سکوت در برابر خشونت آنلاین، تنها آن را تقویت می‌کند. اما ایستادن در کنار هم، حتی در فضای مجازی، آن را خنثی می‌سازد.پس بیایید نه‌تنها از خشونت آنلاین نترسیم، بلکه آن را بشناسیم، افشا کنیم و با هم از آن عبور کنیم.خشونت دیجیتال، واقعیت تلخ امروز ماست. اما همبستگی دیجیتال، امکان آینده‌ای روشن‌تر است.آن‌ها می‌خواهند ما بترسیم، پراکنده شویم و ساکت بمانیم.ما اما می‌توانیم آگاه‌تر، نزدیک‌تر و مقاوم‌تر از همیشه بایستیم.

شهری آلوده برای همه فصول. تهران چرا این روزها تهران تا این حد آلوده شد؟ شهری آلوده برای همه فصل‌ها برج‌سازی چه بلایی سر پایتخت آورد؟

 

عباس محمدی، کنشگر محیط‌زیست و مدیر انجمن دیده‌بان کوهستان، 

▫️بیانیه‌ای که در سال ۱۳۷۴ توسط ۵۰ نفر از استادان دانشگاه و کارشناسان درباره آلودگی هوای تهران منتشر شد. این معضل از دهه‌ها پیش مطرح بوده است. این بیانیه که در زمان خود بازتاب گسترده‌ای داشت، هشدارهایی درباره اثرات مخرب آلودگی هوا بر سلامت و محیط زیست ارائه کرده و راهکارهایی نظیر بهبود حمل‌ونقل عمومی، جلوگیری از استقرار صنایع آلاینده در اطراف شهر و گسترش فضای سبز را پیشنهاد داده بود.

آلودگی هوا؛ مسئله‌ای حل‌نشده با قدمت ۳۰ ساله 

▫️پس از گذشت ۳۰ سال، نه‌تنها این مشکل حل نشده، بلکه شدت آن چندین برابر شده است. این وضعیت نتیجه سوءمدیریت کلان در کشور است که مسائل فنی را تحت‌الشعاع معضلات اجتماعی و سیاسی قرار داده است.

  نقش گرد و غبار و سوءمدیریت منابع آب

▫️واحدهای مسکونی، هتل‌ها و رستوران‌های غیرقانونی در بستر رودخانه‌ها آب را برداشت می‌کنند و نبود نظارت قوی این بحران را تشدید کرده است. برخی مسئولان، اعم از رئیس شورای شهر تهران، آلودگی را صرفاً به تغییرات اقلیمی نسبت می‌دهند و نقش سوءمدیریت را نادیده می‌گیرند.

▫️در صورتی که حدود ۸۰ درصد آلودگی ناشی از گرد و غبار و خودروها به مدیریت ناکارآمد برمی‌گردد و تنها ۲۰ درصد آن ممکن است خارج از کنترل ما و ناشی از عوامل طبیعی باشد. هم‌چنین نادیده گرفتن سهم آب تالاب‌ها و اولویت دادن به توسعه شهری بدون توجه به ملاحظات زیست‌محیطی، از عوامل اصلی تشدید این بحران است.

برج‌سازی و تخریب خُرداقلیم تهران 

▫️جریان‌های باد در ارتفاعات بالا قوی هستند، اما در سطح زمین و در خرداقلیم شهری، موانعی مانند برج‌ها می‌توانند جریان هوا را مسدود کنند. این دقیقاً مانند قرار دادن یک مقوا در مقابل آتش در یک طوفان است که اثر باد را خنثی می‌کند.

▫️ساخت صدها برج بلند در غرب تهران، بدون توجه به مورفولوژی شهری، یکی از عوامل اصلی تشدید آلودگی در سطح شهر است. این برج‌ها کریدورهای طبیعی هوا را بسته و مانع از تهویه طبیعی شهر شده‌اند. وقتی مدیران بالادستی دیدگاه سیاسی دارند و نه فنی، حتی متخصصان تحصیل‌کرده نیز نمی‌توانند راهکارهای علمی را پیاده کنند.

پیچیده‌تر شدن آلودگی در مقایسه با تابستان‌های گذشته

▫️آلودگی هوای تهران در تابستان‌های گذشته نیز وجود داشته، اما در سال جاری به دلیل ترکیب عوامل متعدد، پیچیده‌تر و شدیدتر شده است. در زمستان‌ها، وارونگی هوا باعث تجمع آلاینده‌ها در سطح شهر می‌شود، اما در تابستان، گرد و غبار به آلودگی‌های ناشی از خودروها و موتورسیکلت‌ها اضافه شده است. طبق آمار رسمی، تعداد موتورسیکلت‌ها در تهران طی یک دهه گذشته ۱۰ برابر شده و هر موتورسیکلت آلودگی بیشتری نسبت به یک خودرو تولید می‌کند.

شهری که ورزش‌کردن در آن خطرناک است

▫️وقتی تنفس عمیق در حین ورزش باعث ورود آلاینده‌های بیشتر به بدن می‌شود، یعنی شهری ساخته‌ایم که برای سلامت شهروندان خطرناک است. این مسئله ریشه در مشکلات اجتماعی و سیاسی دارد؛ ناکارآمدی در گسترش ناوگان حمل‌ونقل عمومی، عدم محدودیت برای تردد خودروها و موتورسیکلت‌ها و بی‌توجهی به زیرساخت‌های زیست‌محیطی، تهران را به شهری غیرقابل‌سکونت برای فعالیت‌های سالم تبدیل کرده است.

آرامش کارگران

«چکار کنیم تا کارگران آرامش و امنیت شغلی داشته باشند؟

راهکارهایی برای ایجاد آرامش شغلی برای کارگران

کارگران، قلب تپنده‌ی تولید و توسعه‌ی هر جامعه هستند. برای اینکه آن‌ها با آرامش، انگیزه و رضایت کار کنند، باید شرایطی فراهم شود که امنیت شغلی، احترام، و رفاه در آن رعایت شود. در ادامه چند راهکار مهم برای ایجاد آرامش در محیط کار کارگران آورده شده است:

1. قراردادهای کاری شفاف و بلندمدت:
   قراردادهای رسمی، بیمه و حقوق منظم، مهم‌ترین پایه‌های امنیت شغلی‌اند. وقتی کارگر بداند که فردا هم شغلش را دارد، با دلگرمی بیشتری کار می‌کند.

2. احترام به شأن انسانی و گفت‌وگوی عادلانه:
   کارگران باید در محیطی کار کنند که با آن‌ها با احترام رفتار شود و بتوانند آزادانه خواسته‌ها یا مشکلاتشان را بیان کنند.

3. ایمنی محیط کار:
   تجهیزات ایمنی، آموزش‌های لازم و رعایت استانداردها از مهم‌ترین عوامل برای کاهش استرس و نگرانی کارگران هستند.

4. پرداخت به‌موقع حقوق و مزایا:
   وقتی کارگر بداند زحماتش به موقع جبران می‌شود، هم آرامش ذهنی خواهد داشت و هم انگیزه‌ی بیشتری برای کار بهتر.

5. توجه به سلامت جسمی و روانی:
   دسترسی به خدمات بهداشتی، بیمه درمانی، و حتی مشاوره روانی می‌تواند نقش مهمی در آرامش کلی کارگران ایفا کند.

6. تشویق و قدردانی از تلاش‌ها:
   شناخته شدن زحمت کارگران، چه با کلام، چه با پاداش، احساس ارزشمندی را در آن‌ها زنده ماند

7. حتماً! در ادامه، متنی کوتاه و ادبی در مورد کارگران برات نوشتم. اگر سبک یا موضوع خاصی مد نظرته (مثلاً مقاله، انشا، سخنرانی، یا متن برای شبکه اجتماعی)، بگو تا دقیق‌تر بنویسم.

   ---

   متن در مورد کارگران:

   کارگران ستون‌های پنهان جامعه‌اند؛ بی‌ادعا، اما با دستانی پُر از تلاش و چشمانی لبریز از امید. آن‌ها صبح را با صدای بوق کارخانه‌ها آغاز می‌کنند و شب را با خستگی مقدسی به پایان می‌رسانند که تنها از دل زحمت برمی‌خیزد.

   هیچ بنایی برپا نمی‌شود، مگر با همت کارگر؛ هیچ خیابانی آسفالت نمی‌شود، هیچ نانی به سفره نمی‌رسد، و هیچ چرخ صنعتی نمی‌چرخد، جز به نیروی بازوان آن‌ها.

 

اجرای حکم اعدام یک زندانی در زندان قم

خبرگزاری هرانا – سحرگاه روز یکشنبه، حکم یک زندانی که پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر به اعدام محکوم شده بود، در زندان قم به اجرا درآمد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از سازمان حقوق بشر ایران، یک زندانی در زندان قم اعدام شد.

هویت وی، محمود شیربیگی، ۳۰ ساله و اهل شهریار، گزارش شده است.

بر اساس این گزارش، این زندانی که سحرگاه روز یکشنبه ۵ مردادماه به چوبه دار آویخته شد، سه سال پیش از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر بازداشت شده بود. این زندانی سپس توسط دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود.

تا لحظه تنظیم این گزارش، اعدام این زندانی توسط مسئولین زندان و نهادهای متولی اعلام نشده است.

بر اساس آماربرداری سالانه مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در سال ۲۰۲۴ بیش از ۵۲ درصد از اعدام‌شدگان از بابت اتهام جرائم مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند. طی ده سال گذشته، محکومان به اتهام قاچاق مواد مخدر همواره حدود ۴۰ درصد از مجموع اعدام‌ها را تشکیل داده‌اند. این آمارها نشان‌دهنده عدم پیشرفت در کاهش تعداد اعدام‌های مرتبط با مواد مخدر در این مدت است.

خبرگزاری هرانا ۱۴۰۴/۰۵/۰۷

گزارشی از اجرای حکم اعدام پنج زندانی در زندان‌‌های تایباد، شیراز و الیگودرز

 

حکم اعدام پنج زندانی با اسامی خدایار احمدخانی، سامان حیدری، بهزاد غلام‌زاده، لطیف کارگر و محمد احمدخانی کە پیشتر بابت اتهامات “مرتبط با مواد مخدر و “قتل عمد” در پرونده‌های مجزا توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شده بودند، در زندان‌های تایباد، شیراز و الیگودرز اجرا شده است.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، بامداد روز شنبە ٤ مرداد ١٤٠٤(٢٦ جولای ٢٠٢٥)، حکم اعدام خدایار احمدخانی، ۴۶ ساله و اهل مشهد، در زندان مرکزی تایباد از توابع استان خراسان رضوی به اجرا در آمد.

خدایار احمدخانی از هفت سال پیش از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر بازداشت و توسط دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود.

همچنین، بامداد روز چهارشنبە ١ مرداد ١٤٠٤(٢٣ جولای)، حکم اعدام سە زندانی با نامهای بهزاد غلام‌زاده و لطیف کارگر، ٤٠ سالە و اهل کاشان با اتهامات مربوط به مواد مخدر در خصوص پرونده‌های جداگانه و سامان حیدری، اهل شیراز، با اتهام قتل عمد در زندان مرکزی شیراز (عادل‌آباد) به اجرا درآمد.

به گفته‌ی منابع آگاه، بهزاد غلام‌زاده از چهار سال پیش و لطیف کارگر از شش سال پیش بابت اتهامات مرتبط با مواد مخدر وسامان حیدری نیز از شش سال پیش با اتهام قتل عمد  بازداشت و توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شده بودند. بهزاد غلام‌زاده و لطیف کارگر هر دو از زندان پیربنو جهت اجرای حکم اعدام به زندان عادل‌آباد منتقل شده بودند.

از سوی دیگر بامداد روز شنبە ٢٨ تیر ١٤٠٤(١٩ جولای)، حکم اعدام یک زندانی لُر با هویت محمد احمدخانی، اهل الیگودرز از توابع لرستان در زندان مرکزی الیگودرز به اجرا درآمده است. این زندانی پنج سال پیش از بابت اتهام قتل عمد بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.

خبر اعدام این زندانیان تا زمان تنظیم این خبر، در رسانه‌های حکومتی به ویژه رسانه‌های نزدیک به قوه قضاییه اعلان نشده است.

هەنگاو؛ یکشنبە ٥ مرداد ١٤٠٤

تیراندازی نیروهای نظامی در مریوان به مجروح شدن یک کولبر انجامید

 

خبرگزاری هرانا – روز چهارشنبه ۱ مردادماه، تیراندازی نیروهای نظامی در مناطق مرزی مریوان، منجر به زخمی شدن یک کولبر شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کولبر نیوز، یک کولبر در پی تیراندازی نیروهای نظامی در مناطق مرزی شهرستان مریوان، زخمی شد.

هویت وی، حکیم محمودی، اهل روستای ویسه از توابع شهرستان مریوان گزارش شده است.

بر اساس این گزارش، روز چهارشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۴، نیروهای نظامی به سمت گروهی از کولبران در مناطق مرزی شهرستان مریوان تیراندازی کردند. در نتیجه این تیراندازی، آقای محمودی زخمی شده است.

کولبران که اغلب از جمله اقشار محروم و فاقد فرصت‌های شغلی پایدار در مناطق مرزی به ‌ویژه استان کردستان هستند، همچنان قربانی سیاست های خشونت‌بار مرزبانی می‌شوند. بر اساس آماربرداری سالانه مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، طی پنج سال گذشته، تیراندازی بدون ضابطه نیروهای نظامی به سوی کولبران، به جان‌ باختن دست‌کم ۱۴۱ نفر و مجروح شدن ۷۷۴ نفر دیگر انجامیده است. با وجود انتقادهای گسترده داخلی و بین‌المللی نسبت به این رویه، نه ‌تنها کاهش محسوسی در تعداد قربانیان دیده نمی‌شود، بلکه روندی افزایشی نیز مشاهده شده است.

خبرگزاری هرانا ۱۴۰۴/۰۵/۰۵

گزارشی از بازداشت و بی‌خبری از وضعیت پویا احمدی در تهران

 

خبرگزاری هرانا – پویا احمدی، شهروند ساکن تهران، شش روز است که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و تاکنون اطلاعی از سرنوشت وی حاصل نشده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پویا احمدی، شهروند بازداشتی کماکان در بلاتکلیفی به‌سر میبرد.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروند، ضمن تأیید این موضوع به هرانا گفت: “آقای احمدی در تاریخ ۳۱ تیر ۱۴۰۴، توسط نیروهای امنیتی با اعمال خشونت در منزل شخصی‌اش واقع در پونک تهران، بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. در زمان بازداشت مأموران منزل وی را تفتیش کردند. در جریان این بازرسی، شماری از وسایل شخصی از جمله تلفن همراه، کامپیوتر، پرینتر و مدارک شناسایی آقای احمدی ضبط شد.”

این منبع مطلع افزود: “خانواده پویا احمدی تاکنون از محل نگهداری و سرنوشت فرزندشان اطلاعی کسب نکرده‌اند، امری که موجب نگرانی آنها شده است.”

تا لحظه تنظیم این خبر از دلایل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه وی، اطلاعی حاصل نشده است.

پویا احمدی شهروند ساکن محله پونک تهران است.

بازداشت‌های خودسرانه، انتقال افراد بازداشتی به اماکن نامعلوم و محروم ‌کردن خانواده‌ها از اطلاع از وضعیت بازداشت ‌شدگان، از رویه‌ های مستمر نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران، از جمله وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه، از آغاز فعالیت آن‌ها تاکنون بوده است. این اقدامات در تضاد صریح با «قواعد حداقل استاندارد رفتار با زندانیان» موسوم به «قواعد نلسون ماندلا» قرار دارد؛ بر اساس این قواعد، “هر زندانی باید از این حق و امکان برخوردار باشد که بی‌درنگ بازداشت، انتقال به بازداشتگاه دیگر، یا ابتلا به بیماری یا جراحت خود را به خانواده یا هر شخص مورد اعتماد اطلاع دهد.”

خبرگزاری هرانا  ۱۴۰۴/۰۵/۰۵

گزارش تحلیلی نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی، تیر ‌ماه ۱۴۰۴

۱۴۰۴ گزارش تحلیلی نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی، تیر ‌ماه                                     

سمیرا رنجوریان، مجتبی معصومی، سید جمال جلالی، رضا شایگان                                    

یادآوری: با توجه به سانسور خبری حاکم بر رسانه‌های ایران، این گزارش تنها بیانگر گوشه‌هایی از نقض حقوق اقوام مختلف ایرانی است که توسط خبرگزاری‌های مورد تأیید ایران، بازتاب داده شده است و نمی‌تواند بیانگر نقض گستردۀ این قشر بزرگ از هم‌میهنان‌مان باشد.

همچنین از آنجا که دولت جمهوری اسلامی اجازه فعالیت به مدافعان حقوق بشررا نمی‌دهد، بویژه فعالیت درمحدوده گزارشگری و تهیه آمار نقض حقوق بشر، بازهم گزارش پیشرو تنها می‌تواند بازتاب حجم بسیار اندکی از نقض گسترده حقوق اقوام و ملیت‌های گوناگون در ایران باشد.

همکاران ما با باور به اینکه نقض حقوق بشر شامل مرور زمان نمی‌شود، تمامی تلاش خود را در زمینه تهیه و گردآوری اسناد و شواهد نقض حقوق ایرانیان داخل و خارج از مرزهای ایران بکار گرفته‌اند با این امید که بتوانند روزی برای اجرای عدالت، بازپس‌گیری حقوق پایمال شده قربانیان و بازماندگان آنان، همچنین زندانیانی که به شیوه‌های مختلف مورد شکنجه قرار گرفته‌اند مورد استفاده قرار دهند، از این رو اعضای کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایران تا زمان تحقق این آرمان و شرایط مناسب، گردآوری اسناد و شواهد نقض حقوق بشر در ایران، افشا و انتشار آن را گامی می‌دانند بسیار ارزشمند و در همین مسیر تمامی تلاش خود را به کار خواهند گرفت.

حقوق پایمال شده اقوام و ملیت‌های مختلف ایران تیرماه  ۱۴۰۴ 

گزارش آماری نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی، تیر ‌ماه ۱۴۰۴

 

گزارش آماری نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی، تیر ‌ماه ۱۴۰۴

سمیرا رنجوریان، مجتبی معصومی، سید جمال جلالی، رضا شایگان

آگاهی بیشتر

.این گزارشات آماری از میان بیش از ۲۰۹ خبر که در طول ماه تیر ۱۴۰۴ تهیه شده است

این گزارشات از سایت کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی تهیه شده است که از رسانه‌های داخلی و خارجی مانند هرانا، کُردپا، هه‌نگاو، ایسنا، ایرنا، امتداد، مرکز صدا و سیما، مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان، ایرنا، خبرگزاری صداوسیما، .کردانه، دیده‌بان ایران، کمپین فعالین بلوچ، همشهری آنلاین، جوانه‌ها، ایران وایر، رسانک و جمع‌آوری ‌گردیده است

آمار فوق از گزارشات رسانه‌های داخلی و خارجی مورد تأیید دولت جمهوری اسلامی ایران جمع‌آوری شده و عملاً نمی‌تواند بیش از ۲۵ تا ۳۰ در صد واقعیت‌های جامعه باشد.

این اخبار و گزارشات مربوط به کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی در تیرماه ۱۴۰۴ توسط اعضای این کمیته گردآوری و تنظیم شده‌اند. اطلاعات بیشتر در لینک زیر قابل مشاهده است:

https://aghvam.bashariyat.org

۲۶ ژوئن؛ روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه( نفسِ درد، صدای خاموش، آینه‌ی وجدان بشری)

 

۲۶ ژوئن روزی‌ست که جهان باید بایستد، نه برای جشن، نه برای افتخار، بلکه برای به‌یادآوردن. روزی‌ست که زمین زیرپا مکث می‌کند، آسمان چشم‌هایش را می‌بندد ،و انسان باید گوش جان بسپارد به فریادهایی که هرگز شنیده نشدند. این روز، یادآور زخم‌هایی‌ست که با هیچ مرهمی التیام نیافتند. زخم‌هایی نه بر پوست، بلکه بر روح. این روز صدای کسانی‌ست که صدایشان در دل تاریکی گم شد. در سلول‌هایی بی‌نور، در اتاق‌هایی که در آن‌ها انسانیت به دار آویخته شد. شکنجه؛ تنها ابزار فشار نیست. شکنجه؛ جنایتی خاموش است علیه جوهره‌ی انسان. شکنجه؛ بریدن پیوند انسان با خودش است. شکستن استخوان، آسان‌تر از شکستن روح است، اما شکنجه‌گران قرن‌هاست که بلد شده‌اند چگونه لبخند را از لبان یک انسان پاک کنند، چگونه صدای درون را خاموش کنند، چگونه دل را از امید تهی کنند. شکنجه؛ خنجری‌ست که تنها بدن را نمی‌درد، بلکه اعتماد را، امنیت را،و هویت را هدف می‌گیرد. اما در دل همین تاریکی مطلق، نوری هست. قربانیان شکنجه، برخلاف آن‌چه تصور می‌شود، فقط شکسته و خاموش نیستند. آنان

بی‌خبری خانواده احمدرضا جلالی از سرنوشت این زندانی محکوم به اعدام

 

خبرگزاری هرانا – همسر احمدرضا جلالی، زندانی سیاسی دوتابعیتی محکوم به اعدام، اعلام کرد که یک ماه است از محل نگهداری و وضعیت آقای جلالی اطلاعی ندارد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، خانواده احمدرضا جلالی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام از سرنوشت وی بی‌خبر هستند.

ویدا مهران‌نیا، همسر آقای جلالی، ضمن انتشار این خبر نوشت: «یک ماه است هیچ اطلاعی از احمدرضا نداریم. در این مدت هیچ‌گونه تماس، پیام یا اطلاعی از وضعیت وی وجود نداشته و تنها سکوت حاکم بوده است. این بی‌خبری برای خانواده ما به‌شدت نگران‌ کننده است. ما با ترس و عدم اطمینان فزاینده‌ای در مورد وضعیت و محل نگهداری احمدرضا مواجه هستیم.»

خانم مهران‌نیا در ادامه از مقامات ایرانی خواست که در خصوص وضعیت آقای جلالی اطلاع‌رسانی کنند.

آقای جلالی در اردیبهشت ۱۳۹۵ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و از بابت اتهام جاسوسی به اعدام محکوم شد. این حکم نهایتا در آذرماه ۱۳۹۶ توسط دیوان عالی کشور تایید شد. ذبیح‌الله خدائیان، سخنگوی سابق قوه قضاییه در تاریخ بیستم اردیبهشت سال ۱۴۰۱ در نشست خبری اعلام کرده بود حکم اعدام احمدرضا جلالی، زندانی دو تابعیتی قطعی است.

احمدرضا جلالی، استاد دانشگاه که در اردیبهشت ۱۳۹۵ به دعوت دانشگاه تهران به ایران سفر کرده بود، توسط نیروهای امنیتی به اتهام “محاربه از طریق جاسوسی برای اسرائیل” بازداشت شد. دادستان تهران احمدرضا جلالی را به “انتقال اطلاعات مربوط به پروژه‌های به کلی سری نظام در حوزه‌ های تحقیقاتی، نظامی، دفاعی و هسته‌ ای در قبال دریافت مبالغی به همراه حق شهروندی کشور سوئد برای خود و خانواده‌ اش” متهم کرده است.

 

اجرای حکم اعدام محمد جواد زارع و خدابخش سپهری در زندان‌های اراک و لاکان رشت

 

حکم اعدام دو زندانی به‌نام‌های محمد جواد زارع و خدابخش سپهری، که پیشتر بابت اتهامات مرتبط با مواد مخدر  و قتل عمد بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند، در زندان‌های اراک و لاکان رشت به اجرا درآمد.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، بامداد روز دوشنبە ٣٠ تیر ١٤٠٤(٢١ جولای ٢٠٢٥)، حکم اعدام محمد

زندان قرچک ورامین؛ ریحانه انصاری‌نژاد از اعزام به بیمارستان محروم ماند

 

خبرگزاری هرانا – ریحانه انصاری‌نژاد، فعال کارگری که در زندان قرچک ورامین محبوس است، روز دوشنبه ۳۰ تیرماه، علیرغم نیاز به رسیدگی درمانی، به دلیل مخالفت وی با انتقال با دستبند، از اعزام به بیمارستان محروم ماند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، ریحانه انصاری‌نژاد از رسیدگی پزشکی

سلماس؛ یک کولبر در پی تیراندازی نیروهای نظامی جان‌باخت

خبرگزاری هرانا – روز جاری، یک کولبر که هفته گذشته در پی تیراندازی نیروهای نظامی در منطقه مرزی سلماس زخمی شده بود، بر اثر جراحات وارده جان خود را از دست داد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک کولبر در پی تیراندازی نیروهای نظامی در سلماس جان‌باخت.

هویت وی، لطیف یعقوبی، فرزند حسین، ۴۵ ساله، متاهل، پدر فرزند و اهل روستای “کوزه رش” از توابع سلماس، توسط هرانا احراز شده است.

بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا؛ هفته گذشته آقای یعقوبی حین کولبری در مناطق مرزی سلماس هدف تیراندازی نیروهای هنگ مرزی این شهر قرار گرفت. وی بر اثر جراحت وارده به بیمارستان منتقل شد و روز جاری جان خود را از دست داد.

کولبران که اغلب از جمله اقشار محروم و فاقد فرصت‌های شغلی پایدار در مناطق مرزی به ‌ویژه استان کردستان هستند، همچنان قربانی سیاست های خشونت‌بار مرزبانی می‌شوند. بر اساس آماربرداری سالانه مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، طی پنج سال گذشته، تیراندازی بدون ضابطه نیروهای نظامی به سوی کولبران، به جان‌ باختن دست‌کم ۱۴۱ نفر و مجروح شدن ۷۷۴ نفر دیگر انجامیده است. با وجود انتقادهای گسترده داخلی و بین‌المللی نسبت به این رویه، نه ‌تنها کاهش محسوسی در تعداد قربانیان دیده نمی‌شود، بلکه روندی افزایشی نیز مشاهده شده است.

  

بازداشت پنج شهروند کُرد در شهرهای سردشت و نقده توسط نیروهای امنیتی

 

مهران دانش‌آموزی، اهل نقده و چهار شهروند دیگر کُرد با اسامی سلیمان بایستە، محمد ناصری، حاجی صرافی و عثمان (فامیلی

گزاشی از اجرای حکم اعدام پرویز سرلک، قاسم عزیزی و داوود امانی در زندان‌های الیگودرز و بیرجند و زنجان

 

حکم اعدام سه به‌نامهای  پرویز سرلک، قاسم عزیزی و داوود امانی، که پیشتر بابت اتهامات مرتبط با مواد مخدر و قتل عمد بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند، در زندان‌های الیگودر ، بیرجند و زنجان به اجرا درآمد.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، بامداد روز شنبە ٢٨ تیر ١٤٠٤(١٩ جولای ٢٠٢٥)، حکم اعدام داوود 

حکم اعدام ۲ زندانی در زندان الیگودرز اجرا شد

 

خبرگزاری هرانا – سحرگاه روز شنبه ۲۸ تیرماه، حکم دو زندانی که پیشتر از بابت اتهام قتل به اعدام محکوم شده بودند، در زندان الیگودرز به اجرا درآمد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، دو زندانی در زندان الیگودرز اعدام شدند.

هویت این دو زندانی که سحرگاه روز شنبه ۲۸ تیرماه به چوبه دار آویخته شدند، پرویز سرلک و محمد احمد خانی، توسط هرانا

زندان مهاباد؛ مرگ مشکوک قادر رسول‌پور، زندانی سیاسی کُرد هم‌زمان با روز آزادیش

قادر رسول‌پور، زندانی سیاسی کُرد به طرز مشکوکی در روز اتمام دوره محکومیت شش ماهه حبس خود، در زندان مرکزی مهاباد به طرز مشکوکی جان خود را از دست داد. او طی دو دوره، در مجموع حدود ٩ سال را به دلیل فعالیت‌های خود در زندان‌های ایران سپری کرد.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز جمعه ٢٧ تیر ١٤٠٤ (١٨ جولای ٢٠٢٥)، قادر رسول‌پور، ۵٣

تداوم گشت کشتار؛ چهار نفر از جمله یک کودک با شلیک نیروهای حکومتی در خمین کشته شدند، کشته شدن ۸ شهروند عادی در کمتر از یک ماه

 

یک کودک باهویت رها شیخی  به همراه پدر و مادرش به نامهای  محمدحسین شیخی و  صدیقه شیخی و یک زن دیگر از بستگان آنها، به نام اعظم حیدری با تیراندازی مستقیم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در خمین استان مرکزی به قتل رسیدند. روند شلیک بی‌ضابطه و بازداشت شهروندان از یک ماه پیش، با آغاز جنگ ایران و اسرائیل به شکل نگران‌کننده افزایش داشته است.بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، شامگاه پنج‌شنبه ٢٦ تیر ماه ١٤٠٤ (١٧ جولای ٢٠٢٥)، رها شیخی، ٤ ساله و والدینش به نامهای محمدحسین شیخی و صدیقه شیخی و یک زن دیگر به نام اعظم حیدری در جریان یک تیراندازی توسط

گزارشی از اجرای حکم اعدام یک زندانی در زندان ساری

 

خبرگزاری هرانا – سحرگاه روز یکشنبه ۲۲ تیرماه، حکم یک زندانی که پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر به اعدام محکوم شده بود، در زندان ساری به اجرا درآمد.

در پی گشایش پرونده جدید؛ ابوالفضل قدیانی به ۱۰ ماه حبس محکوم شد

 

 خبرگزاری هرانا – ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی ۸۰ ساله، از بابت پرونده جدیدی که در دوران حبس علیه وی گشوده شده، به ۱۰ ماه حبس محکوم شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی به حبس محکوم

اینترنت طبقاتی؛ بازتولید تبعیض در بستر دیجیتال

در عصر دیجیتال، دسترسی به اینترنت یک حق همگانی است، نه امتیاز طبقه‌ای خاص. اما آنچه جمهوری اسلامی تلاش می‌کند در ایران اجرا کند، تقسیم پهنای باند است؛ به‌سود خواص، به‌زیان مردم.طرح تازه جمهوری اسلامی برای محدود کردن دسترسی شهروندان به اینترنت پس از تصویب آیین‌نامه اجرایی کمیته “تسهیل فعالیت کسب‌وکارهای اقتصاد دیجیتال” جنجال‌آفرین شده است. در ظاهر دولت مخالفت خود را با این طرح ابراز کرده، اما عملا زمینه اجرای چنین طرحی را فراهم کرده است.

گزارشی از معوقات مزدی و اخراج کارگران در ۴ واحد مختلف

 

خبرگزاری هرانا – کارگران شاغل و تعدیل‌شده شرکت قطعه‌ساز پلیمری دانا بسپار در ملارد و پرستاران در شهرهای مختلف، ماه‌ها حقوق خود را دریافت نکرده‌اند. همچنین، مدیرکل تأمین اجتماعی گیلان اعلام کرد که ۳۵۰۰ کارگر در این استان فاقد بیمه هستند. از سوی دیگر، در پی تغییرات مدیریتی در باغ کتاب تهران، تعدادی از کارکنان این مجموعه فرهنگی از قطع همکاری با آنها خبر دادند.

حکم اعدام یک زندانی در زندان لاکان رشت اجرا شد

 

خبرگزاری هرانا – روز چهارشنبه ۲۵ تیرماه، حکم یک زندانی که پیشتر از بابت اتهام قتل به اعدام محکوم شده بود، در زندان لاکان رشت به اجرا درآمد.

دهگلان؛ علی طهماسبی به حبس محکوم شد

 

علی طهماسبی، شهروند کُرد اهل شهر دهگلان (دیولان) توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران  سه ماه و یک روز حبس محکوم  شد.

افشای فساد دیگر از امام جمعه تهران

 

افشای یک فساد دیگر از امام جمعه تهران: به جیب زدن اجاره ماهانه یک میلیارد تومانی هتل «جهان» مشهد

کیهان لندن - یاشار سلطانی روزنامه‌نگار در ایران که اسفندماه گذشته اسنادی درباره زمین‌خواری کاظم صدیقی منتشر کرده بود، اسناد دیگری را درباره واریز اجاره ماهانه یک هتل در مشهد بطور مستقیم به حساب متعلق به کاظم صدیقی و پسرش مطرح کرده است. یاشار سلطانی نوشته «فعالیت‌های مرتبط با «حوزه‌ علمیه امام خمینی» در ازگل به ریاست آقای صدیقی با حساب‌های شخصی ایشان و پسرشان ارتباط مستقیمی دارد.»

با اقتباس از کتاب؛ و انسان خدا را آفرید

 

اگر بخواهیم انسان را به موجودی هوشمند معرفی کنیم باید بگوییم

او بر سایر حیوانات روی زمین برتری خود را به ثبوت رساند. بروی ماه که اجداد او روزگاری دراز آن را خدای خود می پنداشتند قدم نهاد. ذرات اتم را به تعبیری شکافت.