محمد مقیمی وکیل وی، در خصوص موکلش در صفحه ایکس خود چنین بیان داشت که:
«وی در اعتراض به بازداشت خودسرانه، قرار وثیقه صادر شده را نپذیرفته، بنابراین به زندان شهرری (قرچک) منتقل شده است.»
همچنین آتنا فرقدانی پیش تر نیز در مصاحبه اش اظهار داشته بود که طی بازداشت خودسرانه و حبس دو هفته ای اش در زندان قرچک، مسئولین زندان چندین بار او را مورد ضرب و شتم، توهین و استفاده از الفاظ رکیک و فحاشی قرار داده و سعی در مسمویت سازی وی با ماده موم مانندی داشته اند که متعاقبا با مقاومت و امتناع وی مواجه شده و پس از آن دست به اعتصاب غذای خشک و تر زده است.
تمام این اقدامات فراقانونی در صورتی است که مطابق مواد مقرر در فصل مرتبط با بازداشت و احضار افراد از قانون آئین دادرسی کیفری، چنین مصرح شده که در غیر از موارد خاصی، حتما پیش از بازداشت و دستگیری افراد، باید احضاریه ابلاغ گردیده و دلیل بازداشت یا احضار فرد به اطلاع وی برسد؛ همچنین در خصوص منع شکنجه و اقدامات ایذائی، علاوه بر اصل ۳۸ قانون اساسی، بند های ۶ و ۹ ماده واحده قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی چنین مقرر داشته اند :
بند ۶- در جریان دستگیری و بازجویی یا استطلاع و تحقیق، از ایذای افراد نظیر بستن‌چشم
و سایر اعضاء، تحقیر و استخفاف به آنان، اجتناب گردد.»
«بند ۹- هرگونه شکنجه متهم به‌منظور اخذ اقرار و یا اجبار او به امور دیگر ممنوع بوده
و‌اقرارهای اخذ شده بدینوسیله حجیت شرعی و قانونی نخواهد داشت.»
آتنا فرقدانی همچنین پیش تر نیز یک بار در خرداد ماه سال ۱۴۰۲ بازداشت شده و پیش از آن هم در شهریور سال ۱۳۹۳ به اتهام توهین به رهبر به ۱۲ سال و ۹ ماه حبس محکوم شده که متعاقبا با تجدیدنظر خواهی این میزان به ۱۸ ماه تقلیل یافته بود.
