پدر و پسر قاضی مرگ در ایران

 درویش گفتار، پدر و پسر قاضی مرگ!

درویش گفتار، نامی که تداعی کننده پدر و پسری است که در استان

 گیلان قاضی مرگ هستند. پدر و پسر درویش گفتار، در همکاری با یکدیگر زندانیان سیاسی را به احکام سنگین از جمله اعدام محکوم می‌سازند.

منوچهر فلاح، زندانی سیاسی، پس از ۱۸ ماه بلاتکلیفی، توسط دادگاه انقلاب رشت به اعدام محکوم شد.

این حکم را قاضی درویش گفتار (پسر) صادر کرد و روز یکشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۳ به وکلای او، خرسندی و خجسته، ابلاغ شد.

اتهام منوچهر فلاح «محاربه از طریق اقدام علیه امنیت ملی» عنوان شده است.

او به تخریب ساختمان‌های دادگستری و اطلاعات سپاه گیلان متهم شده است. دادگاه او در ۲۱ آذر ۱۴۰۳ از طریق ویدئوکنفرانس برگزار شد.

این زندانی سیاسی در جریان دادرسی از داشتن وکیل محروم ماند. مقامات قضایی حکومت ایران اجازه ورود وکلا به پرونده را ندادند.

وی در ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ بازداشت شد. با وجود صدور قرار وثیقه، مقامات دادگاه و زندان لاکان رشت مانع آزادی او شدند.

منوچهر فلاح قبلاً به دلیل «توهین به خامنه‌ای» و «تبلیغ علیه نظام» به ۲۲ ماه و ۱۷ روز زندان محکوم شده بود.

طبق قانون تجمیع احکام، این حکم به یک سال و سه ماه کاهش یافت. با وجود سپری شدن این مدت، او همچنان در زندان ماند.

درویش گفتار پسر حکم اعدام صادره پدرش برای شریفه محمدی را تایید می‌کند؟

پیشتر در آبان ۱۴۰۳ کمپین دفاع از شریفه محمدی اعلام کرد که پرونده او پس از نقض حکم اعدام، به شعبه هم‌عرض فرستاده شد.

این پرونده قرار است در شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت بررسی شود. قضاوت آن را درویش گفتار (پسر) بر عهده دارد.

روز سه‌شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳، پرونده شریفه محمدی از قاضی پدر به قاضی پسر منتقل شد. «قاضی شعبه هم‌عرض»، پسر احمد درویش گفتار است. او همان کسی است که قبلاً حکم اعدام صادر کرده بود.

پیش‌تر، احمد درویش گفتار، رئیس دادگاه انقلاب رشت، شریفه محمدی را با اتهام «بغی» به اعدام محکوم کرد. دیوان عالی حکومت ایران در شعبه ۳۹، این حکم را به دلیل ایرادات جدی نقض کرد.

احمد درویش گفتار، رئیس «دادگاه انقلاب» رشت که قضاوت این پرونده را بر عهده داشت، «هیچ‌کدام از حقوق متهم را رعایت نکرد». او بار دیگر «حقوق بشر را نقض کرد» و پرونده را «به پسرش سپرد».

پدر، رئیس شعبه‌ای بود که شریفه محمدی را به اعدام محکوم کرد. اکنون پسر، رئیس شعبه‌ای است که باید حکم جدید صادر کند!

پدر و پسر درویش گفتار سابقه طولانی در اجرای احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی دارند.

زندانی سیاسی حمزه درویش در ۸ مرداد ۱۴۰۲، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی احمد درویش گفتار، به ۱۴ سال زندان و تبعید محکوم شد.

اتهامات او «اجتماع و تبانی بر ضد امنیت کشور»، «مشارکت در تخریب عمدی»، «توهین به خامنه‌ای» و «احراق عمدی» عنوان شدند.

احمد درویش گفتار حداقل از سال ۱۳۹۵ ریاست دادگاه انقلاب رشت را بر عهده دارد.

ا