خبرگزاری هرانا – حمزه درویش، زندانی سنیمذهب اهل تالش که دوران محکومیت ده سال و شش ماه خود را در زندان لاکان رشت سپری میکند، از تاریخ یازدهم مردادماه در اعتراض به ادامه حبس ناعادلانه، شکنجههای روحی و جسمی، نقض اصل تفکیک جرائم و بیتوجهی به درخواستهایش دست به اعتصاب غذا زد. او مدتی بعد، پس از دریافت وعدههایی از سوی مسئولان زندان، اعتصاب خود را برای یک روز متوقف کرد اما با خلف وعده و کارشکنی مسئولان بار دیگر به اعتصاب بازگشت.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز نسخهای از سومین نامه حمزه درویش خطاب به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، به دست هرانا رسیده که در آن به صراحت از فشارهای طاقتفرسای جسمی و روانی سخن گفته و تأکید کرده که مسئولان زندان عملاً او را به سوی خودکشی سوق میدهند.
آقای درویش در این نامه نوشته است که در تاریخ ۲۵ مرداد به اجبار و تهدید وادار به پایان اعتصاب شد اما از فردای آن روز بار دیگر اعتصاب خود را از سر گرفت. او توضیح داده که مسئولان زندان از جمله رئیس حفاظت اطلاعات زندان لاکان، فرشید گلزاده، و معاونانش سعید رحمانی و طاهری در جریان بازجویی به او گفتهاند «راههای راحتتر برای خودکشی وجود دارد» و او را به این اقدام تشویق کردهاند.
وی همچنین تأکید کرده که مسئولان زندان با دادن داروهایی نظیر پروپرانول (قرص قلب) بارها زندانیان را تحریک به خودکشی کردهاند و در سالهای اخیر بیش از نه نفر تنها در سالن هشت این زندان با مصرف این دارو جان خود را از دست دادهاند. او با ذکر مثالهایی از مرگ زندانیان دیگر با همین روش، تأکید کرده است که هیچ شکی ندارد این موارد با تحریک و تشویق مستقیم مسئولان زندان رخ داده است.
حمزه درویش در ادامه نوشته است که طی پنج سال اخیر بارها بیش از سه ماه در سلول انفرادی تحت شدیدترین شکنجههای روانی و جسمی نگهداری شده و حتی شورش زندان لاکان نیز به ناحق به پای او نوشته شده است. او دادستان گیلان، مهدی فلاح میری، را متهم کرده که با همکاری مسئولان زندان در اعمال فشار و سرکوب علیه او نقش مستقیم داشته است.
او در پایان هشدار داده که هیچ امنیت جانی ندارد و اگر اقدامی فوری صورت نگیرد، احتمال آن وجود دارد که نامش نیز به فهرست زندانیان «خودکشیشده» زندان لاکان اضافه شود. درویش بار دیگر از گزارشگر ویژه خواسته است که به دو مطالبه پیشین او که در نامههای قبلی نیز مطرح شده رسیدگی فوری شود تا از تکرار چنین سرنوشتی جلوگیری شود.
این زندانی در آذرماه سال ۱۴۰۳، با انتشار نامه هایی خطاب به گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران خواستار رسیدگی به وضعیت خود شده
بود. به دنبال این اقدام، آقای سواری به دستور مهدی فلاح میری، دادستان گیلان به مدت یک ماه با دستبند و پابند در سلول انفرادی نگهداری شد.حمزه درویش، زندانی اهل تالش، پیشتر در پروندهای به ۱۴ سال حبس محکوم شده بود که این حکم در پی تسلیم به رای در مردادماه ۱۴۰۳ به ۱۰ سال و شش ماه حبس کاهش یافت. او پیش از این نیز یک دوره محکومیت بلندمدت دیگر را سپری کرده بود.
همچنین در پی بروز یک درگیری در زندان لاکان در تاریخ ۱۷ مهر ۱۴۰۱، با شکایت سازمان زندانها، پرونده قضایی جدیدی علیه وی تشکیل شد. این زندانی سنی مذهب، در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ از زندان رجایی شهر کرج به زندان لاکان رشت منتقل شد.
حمزه درویش، زندانی اهل تالش پیشتر در اظهاراتی عنوان کرده بود که در سال ۹۳ نیروهای یک گروه بنیادگرای مستقر در سوریه با فریب، او را به ترکیه کشانده و سپس به سوریه منتقل کردهاند. مدتی را در زندان داعش بوده و سپس با دریافت امان نامهای از سفارت ایران در ترکیه، به ایران فرار کرده و خود را به نیروهای امنیتی معرفی کرده است اما همین سرگذشت دستمایه تشکیل پرونده علیه او شده است.
No comments:
Post a Comment